Volg me op FacebookVolg me op TwitterVolg me op LinkedInVolg me op LastFMVolg me op YoutubeVolg me op Google+
apr 052016
 

Zoals jullie inmiddels weten uit het artikel waarin ik me voorstel, houd ik veel van lezen. Ik lees alles wat los en vast zit en probeer elke dag wel even in een of ander boek te duiken. Af en toe zal ik de tijd nemen om jullie wat boeken aan te raden, boeken die mij interesseren, die mij hebben gegrepen. Of boeken die ik maar niks vond, maar voor anderen toch interessant kunnen zijn. Meestal zijn het boeken waarvan ik denk: die zou eigenlijk iedereen moeten lezen! Vandaar de rubriek Leestips!

Deze keer in Leestips: een jongetje ontdekt een groot geheim; boy meets girl in een andere dimensie; Italianen, wat zijn dat eigenlijk voor mensen?

Niccolò Ammaniti – Io non ho paura

In vertaling beschikbaar als “Ik ben niet bang”

Samenvatting

Als je Io non ho paura gaat beschrijven is het lastig om niet té veel van het plot te verklappen. Toch zal ik een poging wagen. Het verhaal gaat over Michele, een negen jaar oude jongen van het Italiaanse platteland. Op een hete zomerdag verliest hij een weddenschap van zijn vriendjes en moet daarom een verlaten huis binnengaan. Binnen ontdekt hij een geheim, een geheim dat hij koste wat kost probeert te bewaren, een geheim waarbij een jongen die hij niet kent betrokken is. Gedurende het boek ontdekt Michele steeds meer over de jongen en het geheim. Hoe meer hij weet, hoe minder hij begrijpt van de wereld om hem heen. Hoe gaat dit aflopen? Zal het geheim ooit aan het licht komen?

Mijn mening

Het mooie van dit boek is dat het is geschreven vanuit de belevingswereld van een negen jaar oud jochie. Het geheim waar het verhaal om draait is voor hem – zeker in het begin – niet te bevatten, wat een mooie kijk op de situatie oplevert. Ammaniti slaagt er daarnaast in om het hele verhaal van begin tot eind spannend te houden. Het leest werkelijk als een trein. Misschien dat het boek jullie wel helemaal niet zo indrukwekkend overkomt, maar een boek van een pagina of tweehonderd dat leest als een trein, daar kun je je geen buil aan vallen!

Niccolò Ammaniti - Io non ho paura

Haruki Murakami – 1Q84

In vertaling beschikbaar als “1Q84”

Samenvatting

1Q84 is een flinke pil – zeker als je de drie delen van de trilogie in één bundel hebt zitten – maar ook dit boek verveelt geen moment. Het verhaal gaat over Aomame, een huurmoordenares, en Tengo een jonge wiskundige. Beiden hebben het gevoel dat er iets mist in hun leven, beiden voelen zich aangetrokken door iets onverklaarbaars. Langzaam beginnen er dingen in hun leven te gebeuren die hen dichter naar elkaar brengen, maar ook uit elkaar drijven. Waarom staan er opeens twee manen aan de hemel? Waar is 1984 gebleven? En wat is de rol van “Air chrysalis”, het korte verhaal van een jonge schrijfster die plotsklaps Tengo’s leven binnenkomt? Zullen de twee elkaar ooit ontmoeten?

Mijn mening

Wat ik het mooie vind aan 1Q84 is de manier waarop de werelden van beide hoofdpersonages met elkaar verweven zijn. Murakami heeft een weelderige fantasie en beschrijft een bijna niet te bevatten verhaal over een wereld die (deels) niet de onze is op zo’n manier dat je erin wordt gezogen. Hoe verder je in het boek komt, hoe vreemder het verhaal, hoe liever je wilt doorlezen. Zeker een aanrader!

Tip: weet je niet of je het aandurft, meer dan 1000 pagina’s? Probeer dan eerst eens het boek Kafka on the shore (Kafka op het strand). Ook een Murakami pareltje, maar ietsje beter te behappen qua aantal pagina’s!

Haruki Murakami - 1Q84

Maarten Veeger – Een verleidelijk theater

“And now for something completely different” – Monty Python

In het boek Een verleidelijk theater. Cultuurwijzer voor het Italiaanse leven (Bert Bakker, 2006) beschrijft Veeger hoe de Italiaanse cultuur in elkaar zit. Als correspondent in Italië kent hij de Italiaanse cultuur door en door. Deze zin op de achterkant van het boek zegt al voldoende: ‘De Italianen vormen misschien wel het meest chaotische, cynische en gewetenloze volk van Europa, maar wel een volk dat zijn mindere eigenschappen elegant weet te dragen.’ Het gaat over fare la bella figura, oftewel: hoe goed of slecht het ook met je gaat, straal altijd uit dat alles perfect is. Het gaat over stereotypen en het ontkrachten of bevestigen daarvan. Kortom: het beschrijft het (culturele) leven in Italië in al zijn facetten. Alle maskers af! Leuk en interessant om te lezen en met liefde en vlot geschreven.

Maarten Veeger - Een verleidelijk theater

Dit waren mijn leestips. Welk boek zou jij willen aanraden? Laat gerust een reactie achter!

 5 april 2016  Reacties toevoegen

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.